کل عالم برای من و تو.

ضرورت بالقیاس رو مزه مزه می کنم می بینم چقدر زیباست! یعنی کل عالم، کل حرکات و سکناتش در کل تاریخش، یعنی از قبل بیگ بنگ بگیر برو تا بی نهایت، همه و همه دست به دست هم دادند که من و تو دست به دست هم بدیم. نه تو میدونی من کی ام؟ نه من می دونم تو کی هستی؟ اما همین زیباییش رو دوچندان می کنه. مگه نه؟

شاید برای خیلیا عجیب باشه از نیومده ها حرف زدن، چه برسه به لمس کردن! اما مگه من قراره از همون خیلیا باشم؟ من خودمم،کسی که خدا برای تو ساختش. و من با تمام حسم لمست میکنم.

پ.ن: سرت رو پاهامه، گونه هات رو نوازش می کنم و بهت ضرورت بالقیاس جهان رو توضیح میدم. و تو از لمس اینکه کل جهان برای رسیدن ما به هم بوده ذوق مرگ میشی. به چشمام خیره میشی و میگی : پاشو پاشو نوبت منه دیگه.